три (бр.) - син (прид.)

Понекогаш можеби и го фрла скришно.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сите три сина му ги голтна војната. Барем еден да се вратеше. Кој?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со мене три сина - богатија в куќи.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
(Патешествијата на Кривошееви и на многу други фамилии раселени од огништата во Грција до болка се раскажани во романите на Ташко Георгиевски... во Плочата на животот е објавено и писмото што дедо ми Борис од Ташкент и го пишувал на баба ми кога таа со неговите три сина живеела во Гаково).
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Покрај нејзиниот Стојо, три сина и две ќерки, сите како од вреќа истурени, малечки, ѝ се наметнаа на главата и двајца девери —вдовци. Црна Митра, место не може да ја фати.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)