Вол, коњ, маска, магаре, овца, коза, што имаше добиток со четири нозе, та дури и кокошките ги собираа и ги тераа во дворот на Биринџиевци, каде што Мефаил кондисуваше секоја година и седеше по недела две, насладувајќи се од убавините на трите ќерки и двете снаи на чорбаџи Стојка Биринџиевски.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Жената на Виктор, Суада, остана во Крушица, село на падините од јужната страна на Бабуна, да ги гледа своите три ќерки Сања, Лејла и Вера, со помош на синот Стерјо кој од највозрасната, седумнаесетгодишната сестра Сања, беше постар цели десет години.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ми тргна арно животот. Ми се родија три ќерки и по нив синовите Санде и Павле. Зедов и едно посвојче, Григур.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ја роди два сина и три ќерки.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ти мислиш ја одгледа мои три ќерки и два сина тукутака?
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Роди два сина. Татко Ариф и чичко Сами. И три ќерки, моите тетки Мирвет, Нермин и Сервет.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се собрале сѐ што било машко и се наредиле сите три ќерки од царот; се заповедало од царот да врват, сите пред ќерки му.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Летнал коњо една вечер со него и го однесло во бавчата од цареа ќерка, од помалата; чунки царот си имал три ќерки и сите три си имале по една бавча и во секоја бавча по еден бавчебанџија, да му 'и работит бавчите.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Шетајќи бавчанџијата низ бавча, го видел момчето кај што беше се стуткало како некое сиромавче.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Свикале царот со сите покрај него: - Јанлаш, јанлаш врли цареа ќерка!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Во тоа време, царот ќе мажел три ќерки и дал збор по светот за кој ќе можит да прескочит од една планина на друга со коњ, царот ќе му ја даел ќерка си за невеста.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Воскресија и Кољо имаа три ќерки.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)