три (бр.) - трешница (имн.)

Сега лели бил умот и к'сметот да го крепат момчето, знаит како да му даит тоа џуапот на царот: - Честити царе, јас што је удрив три трешници на ќерка ти, си имав прао, чунки имав насиет од татка за коа ќе се женам: во првата вечер да је удрам три трешници на невестата ми за да паметуат коа се мажила.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Остај тоа, бре синко - му рекол царот - туку глеј што је дауџија ќерка ми, што си је удрил три трешници и не си ја дексал за невеста.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Можи и ден - денеска да си ет при царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ете, тоа беа трите трешници, честити царе, а не оти ја неќум ќерка ти и не ја дексав.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)