три (бр.) - нога (имн.)

Беше посилен од него, дури и тој волк на три нозе под него, сети како му завидува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
СИМОН: Шест месеци пол година пет прсти рака има четири боски крава има три нозе пирустија две очи глава има еден ми е билбилот што рано рани мај месец. (Пауза.) Мајчице моја. (Пауза. Влегува Мими со Стево.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Го заплиснуваше со сите изглодани мрши и со сите свои соништа, она обезличено суштество на три нозе, кое просто цвичеше, сонувајќи за тоа свое очекување, лижејќи ги неговите стапалки во снегот, при што носалките му се собираа и му се грчеше неговата остра муцка, а притоа од таму доаѓаше и некое на прв поглед ќе речеш презриво, шеговито мрморење низ полузатворени очи, потсветнуваше едно чудно здрава белина на неговите очници, обвиткани во розовоста на неговите непца.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Шестиот, што не можеше онака бргу да се искрие, сигурно доста искасан, а веројатно некаде скраја и закачен од неговото зрно, си ја влечкаше доста бавно својата болка нагоре, накај шумата, потскокнувајќи само на трите нозе, со една притаеност брзајќи да ја искрие и својата тронога сенка меѓу сеништата на дрвјата на белата шума под месечината.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А, уште едно копанче, синко мајчин, а? Како мисирките на три нозе да одат...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
СИМОН: (Пее) Шест месеци пол година, пет прсти рака има четири боски крава има три нозе пирустија две очи глава има еден ми е билбилот што рано рани мај месец.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пцетата им го пресекоа патот. Ги предводеше напуштен поентар на три нозе. Не лаеја.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)