Чудно беше колку брзо наеднаш станавме безгласни.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Затоа ние први ќе го испревариме.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Поклонувајќи му се на дојденикот дури доземи, човекот со разгорештени усни изусти: - Јас еднаш се зареков: Онему што прв ќе стапне во земјата Дардаванија, ќе му ги подарам сите ордени, сите родени и неродени скапоцености ...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Го превртувавме месото на жарот со долги, зашилени ветки, бавно, секој со исчекување дека некој прв ќе почне да јаде.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А се плашевме, со нашите детски глави, ако го спомнуваме често името, дека прва ќе ја земат и ќе ја убијат нашата Сталинка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)