Исто така можеме да потсетиме и на K. Marx-овите Париски ракописи (1844), во кои што (и тоа во Третиот ракопис) ги споменува „сетилата-теоретичари” и пишува за „обликување на петте сетила како производ на целата досегашна светска историја”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Да го споменеме тука G.W.F. Hegel, неговите Предавања за естетиката, во кои што во врска со толкувањето на естетските уживања при уметничките дела воведува разлика меѓу сетилата-теоретичари, и оние сетила, кои што тоа не се.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)