Предвидливо, гардистите ме фаќаат и по молскавично судење ме стрелаат во истиот двор, додека таа, од терасата на осмиот кат, со расеана насмевка ме набљудува како паѓам издупчен, а бескрвен, на скржавниот тревник...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Пред да сврти накај осмиот кат ми довикна: - Молња, колку одбра баба имаш!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Н беше ковач. Живееше на крајот од градот на осмиот кат, во стан претворен во работилница.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Фред се сети дека зградата беше спомената и во Скот Фисџералдовата приказна “Меј Деј”, и, што е најдобро од сѐ, комунистите навистина беа на осмиот кат.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)