На крајот од мај 2011, принудниот одмор на Ѓорѓиевски завршува и, согласно прописите, тој се јавува на неговото работно место.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Немилиот настан, кој спротивно на законот никаде официјално не беше евидентиран, ниту пријавен од страна на работодавачот, се случи кога, и покрај очигледниот дефект на машината и потребата од негово отстранување (отпушување на цревото за нанесување малтер) – а за да не се губи еден ден како би се отстранил дефектот на професионален и безбеден начин, сопственикот на фирмата нареди веднаш да се отстрани дефектот и да се продолжи со работа „на негова одговорност“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, и овој пат тој не се задржува 93 во фабриката повеќе од еден ден.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По ова следуваше и редовен амбулантски третман во оваа клиника за офталмологија, а во октомври 2007 со стручен наод и мислење бр. 159-07 на лекарски тим од ЈЗУ Психијатриска клиника (доц. д-р В. Вујовиќ и м-р М. Наумова) – како резултат на чувството на инфериорност и инвалидизираност – беше укажано и на неопходната потреба од туѓа нега на пациентот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Зарем беше можно толку историја да се насобере, да се згусти и да се истури само за еден ден?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
До големиот град од некаде се патуваше со денови и со ноќи, а од некаде се стигнуваше и за еден ден.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Всушност тоа е истиот пат што човек го изминал низ животот на еден човек во еден час, еден ден или една недела да е снимен на лента така што секој квадрат да е сликан на секоја секунда.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Требаше да се направи мало скеле и макара. Тука се изгуби еден ден.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Господ те прати Ласе, Господ сите на еден ден. Вчера Севдето дојде. Денес ти.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Се разбира, Кавала не може да се разгледа за едно претпладне, или за еден ден, само додека грее сонцето, затоа што таа не е мал град.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во еден ден да се разгледаат обата дворци значи да се види мошне малку.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Па најпосле не сум ни јас од последните. Сум минал и јас в затвор еден ден, ќотек јадов, ме запишаа во црната книга.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Мими, зошто дојде само за пет минути, - се смешува помалата жена. - Зошто не останеш барем еден ден?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Еден ден, не беше помината ни цела недела откако загинаа двете овчарчиња, Денко заскита дури преку Гола Глава.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
За еден ден поминат в планина, размислуваше Бојан, за една недела, за едно лето можеше толку многу да се доживее, толку многу да се почувствува, а камо ли, пак, за седумдесет и повеќе години.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Пилињата, што тој ѝ ги покажа на Рози кога беа стари само еден ден, сега сѐ уште немаа гребени и кикиришки, и личеа како мали кокошки, гиздави и убаво покриени со мазни пердуви.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Освен што беа претпазливи и итри, тие ни за ронка не беа поинтелигентни отколку кога беа пиленца, стари само еден ден.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ластовиците си отидоа. - Чекаа еден ден, чекаа два, три, цела недела.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И Лествичникот тоа го сторил: неколку месеци, дење и ноќе се измачувал во скрипториумот, распоредувајќи меки гласови меѓу тврдите, и го отклучил записот, оти го добил решението. И тоа еден ден пред да се вратиме ние.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Па, каква беше таа приказна што му била онолку предобра на Нешнал ривју што да не може да почека ниту еден ден?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
-Каде беше цел ден? -Ќе ти раскажам како за еден ден го пронајдов мудрецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но бугарската благодарност е само еден ден до пладне, а после Бугарите ќе речат оти тоа го направи Русија со свои планови да го завладее Балканскиот Полуостров, спасувањето на кој ќе се наоѓа во Англија, и затоа Бугарите, наместо да се во сојуз со “великата освободителка”, ќе се фрлат во скутовите или на Англија или на другите непријатели на Русија и на словенството.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А сето висело само на една тенка врвка и како да го чекало оној ден да се урне. Колку многу може да му одземе на човека само еден ден.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше поминат уште еден ден без небо, во кој животот колку што може подлабоко се прибира под својата коруба и таму дреме, згуснувајќи го својот сок во соништата за она време, кога еднаш ќе може да развие.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ама не оди тоа така зашто „цуцата“ за инает ќе пробува додека трките не завршат и, на крајот, ќе сака еден ден да преспие за да ѝ легнат впечатоците.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ден на забранет сообраќај Како Пепелашка во Париз, која двапати во еден ден беше на „дворот“ - ете така се чувствуваше оваа малава, што качена на штикли од најмногу сантиметри, сепак, е мала, со срце ’ко зрно од афион, опиено, токму како од него.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И можете да си претставите каков впечаток направи мојата реч, дури и на моноклесијата, која намерно стана по пауза од еден ден, што бев ја направил предодениот ден, кога настојував собранието да се претвори во моноклесија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Уште еден ден си отиде, рече Роден Мегленоски и уште еднаш погледна во гробот на својата мајка, Велика Мегленоска.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Уште колку Уште еден ден, Уште една ноќ, Уште едно утро, а јас чекам.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
- Како да се надигнеме? За еден ден не се изодува.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
А ако работникот продолжи да работи и по истекот на овој рок, при што веќе не се бара тоа да биде во наредните пет работни денови, туку доволно е барем и еден ден – работниот однос, по сила на закон (ex lege), се трансформира во работен однос на неопределено време.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
• 2007: не е предвидено куќните помошници да бидат опфатени со Законот за безбедност и здравје при работа; • 2007: се укина еден ден од празнувањето на Денот на трудот и сега празникот се празнува само на 1 мај (Закон за празници на Република Македонија);
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
И господ се радува кога се праат два радоси во еден ден и во една куќа, само нека е аирлија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На прво место тука е седиштето на царската управна власт — мудурлакот, на чие чело веќе дваесет и повеќе години седи стариот мудур Арсланбеј со десетина заптага и младото ќатипче и го претставува султанот пред рајата, ги гледа сите давии во името негово од сите деветнаесет мариовски села, тука е седиштето на мифеташот со пет шест души колџии што ги чуваат сите мариовски шуми; тука е седиштето на авџитабурот од двесте души аскер кој ги брка комитите и им помага на мудурот и мифетишот во тешките и одговорни државни работи; тука е седиштето на третокласното егзархиско училиште со архиерејскиот намесник на чело и четворица учители, во кое училиште учат децата на сите оние мариовци што сакаат да им прогледаат сшкдаи им и да станат попови или даскали; тука е изворот на попови од четирите поповски фамилии, и, најпосле, тука се: Влашкиот ан, анчето на Младена Чкулот, Петка Спасоев, Трајка Балето и Цулевото анче, во кои се враќаат и преноќуваат сите оние мариовци од другите села коишто за еден ден не можат да свршат работа во уќуматот доколку немаат блиски роднини и пријатели во селото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Проверката на пиротехничарот не може да се земе за целосна, зашто тој во овие три дена испука само три мини за да провери, како и по три мини за другите две куќи - а Танаил само за еден ден испукува толку мини.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Покај сѐ и тоа ќе ти помогне да се вратиш од мракот кон светлината, од немирот, кон мирот во душата; од сатаната кон бога, кон спасение; нема човек безгрешен, па дури и еден ден да живеел на земјата, зашто потекнуваме од грешните Адам и Ева, како што вели Јов, но ако се покае, господ му простува.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Како ништо да не минало од тоа време. Ни еден ден, ни една ноќ.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
шумот на ветерот или како драматичниот гурманолет станува историја ... кога водачот јавнат на столица пеејќи борбени песни за ноќните коњаници место следбеници слуша еребици зошто одамна не каснал дивеч туку мора секојдневно да џвака леб сирење и пржени пиперки кога сиот озарен довикува да ги стават во сос со кнедли тие следбенициите веќе сто и еден ден пред портата (тука водачот слуша торта и се облизнува над единствениот вкус на детството)во секој зрак што се одбива од полуразурната куќа на старецот откриваат нов збор а оној меѓу нив што го одредија да ја пренесува светлината занесен го носи сонцето во сонот и во здивот што го топли како со него да дишат далечните претходници...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Ги зеде тој уште двете лири од аманетот на татка ѝ на Трајанка, направи триста други зулуми сѐ додека еден ден не ја зеде работата во свои раце дедо Геро војводата и неговите двајца комити.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ѝ го реков уште и тоа оти е добро што сето ова се свршило во еден ден.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Добро? Се почувствував горда дека некој мене ми дава таква задача.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Добро, не е битно, кажи им на другите деца да не се фаќаат за железото, - и покажа кон мостот, - Сега го обоивме и уште се лепи, ќе се лепи цел еден ден.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Само една ноќ, една ноќ и еден ден, две ноќи и два дена или три ноќи и четири дена.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Можеше еден ден да почекаш со пиењето. Или да го донесеш шишето дома.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Се повлекуваме во хотелот. Заморот го чини своето. Тешко заспивам. Премногу се случи за еден ден и една вечер.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сепак, во последниот момент, пред самото излегување, по силно двоумење во себе, му се доближив повторно, но сепак на крајот се предомислив, одложив за еден ден да се раздвижи една друга линија на проклетото полициско прогонување...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не е една ноќ и не е еден ден.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зошто човекот цел живот се мачи за еден ден да се радува, господе?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си помислив, добро е ќе одморам малце, а притоа нема да ме мачи помислата дека ќе пропуштам уште еден ден сончање и пливање.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Ако „обесуваш”, ќе одиме без тебе, да знаеш – ми свика Ада. – Важи момци?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Јас бев неодамна вратена од Лондон, и таму со Ивана цел еден ден, од утро до вечер, поминавме во еден забавен парк полн со најлудите и најстрашните тобогани, возови, лулашки и разни други чуда, што ни во Евродизниленд во Париз ги немаше, па рингишпилот не ми беше никаков предизвик.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)