ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На деветтиот кат се влече вратата, а на неа ме чека насмеаното лиценце на Ането мое, што во последниот час ми ги испрати сите срценца и „смајлиња“ што постојат.

А јас ќе си купам хемиско и ќе си пишам на бела книга, ќе свиткам илјада авиончиња и ќе ги пуштам од деветтиот кат.

А најдобри се со понадиците: „Лубеница во зима, на деветти кат, во зграда во која ’ѕвездите’ не плаќаат за одржување, па, засега, само лифтот не работи. И, малку е темно.

Жива сум, сè уште, додека гледам од деветтиот кат и во мојата луда глава пресметувам уште колку секунди ќе бидам жива од моментот кога ќе решам вистински да полетам.

Дали затоа што немав никого друг слушнато како свири на клавир, освен ретко тетка Надежда од деветти кат, и тоа ако е ептен расположена, или затоа што Мила навистина знаеше добро да свири, мене ми се чинеше дека свири најдобро од сите.

Тие се малку поголеми од мене и не се дружиме баш многу.

И од тетка ми Ане, таа секогаш знае да ме утеши.

- Ма ајде, ти раскажувале, а јас, кога ми беше ептен тешко и кога мислев дека ќе умрам од тага, одев кај тетка Наде на деветти кат и кај нив барав утеха, од неа и од Еми и Ита, нејзините големи ќерки.

Никако не сфаќав зошто тетка Вале често ѝ свикува за време на вежбањето дека греши, кога јас никаква грешка не забележував.

Доаѓа едно попладне тетка Наде, или Надежда, или Надеждица, сеедно, другарка ѝ на мајка ми и комшивка од деветти кат, доаѓа на кафе, како што секојдневно си одат-си идат, и вели: - Ти го прочитав во весник денес расказот.

Поминаа Мишко од тринаесетти и Ане од деветти кат, ме поздравија патем и си заминаа некаде кон „Млечен“.

Многу е убав.

- Знам што ќе сториме, - се досетив. - Тетка Данче од деветтиот кат е лекар во Брза помош.