Вели: „Се сеќаваш, погребната поворка кон гробиштата на Долнец, се смали на еден трактор и на два џипа...“
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Муабетот ми беше дека додека јас, избеганата од болница, стоев и менував улоги од драмата „Една жена седум лица“, поминаа десеттина добри коли и два џипа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Колку чаши ќе требаат макар за по една ракија за покој на братот? А она, гледам, само тракторот со сандакот и два џипа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Смалената поворка од еден трактор и два џипа, успеа да стигне во Долнец.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Негде во средината на пролетта ( а кој да ја забележи пустата пролет?) пред нивниот влез застанаа два џипа со црвени крстови од страната, под крстовите на едниот македонско писмо, а на другиот грчко, и бидејќи беа најавени со писмо по пошта нив ги пречекаа Пелагија и Чана, меѓу нив трите внучиња на баба Петра и дедо Костадин променети во нови алишта, избањати со миризлив сапун двете девојчиња убаво исчешлани и со панделки во косите, а машкото убаво потстрижно и со патец над левото уво.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога тргнав со мртовечкиот сандак во приколката, зад мене тргнаа и два џипа со по два-тројца внатре.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Кога тргна тракторот кон Долнец, зад него бавно тргнаа и двата џипа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)