два (бр.) - свет (имн.)

Живеејќи во две времиња на Балканот и во Цариград, во османско и во турско, Татко ќе се најде помеѓу два јазика во потрага по еден, помеѓу две азбуки, арапската и латиницата, помеѓу два света на зборови, без утврдени граници помеѓу нив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зар тој не беше подвижна граница помеѓу двата света?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко и Камилски не можеа да се сложат се тезата произлезена од балканската литература на времето, која имаше влијание врз институциите на идните времиња, во врска со терминот на курбанот дека постојат два света помеѓу коишто нема и не може да има вистински допир, ни можност за разбирање, два страшни света осудени на вечна војна во илјада облици..., потоа еуфемизмот на пеколната неслога, повикот на незапирлива борба со ветување дека курбанот, односно прекрасните жртви ќе бидат залог за поубав живот на некои далечни поколенија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За маниристичкиот „поредок“ Некаде околу 1580-та новите елементи на знаењето од настанувачката природна наука почнуваат да го потиснуваат повеќезначниот свет на тнр. magia naturalis, иако тие два света, експерименталистичката научност и магиско-природофилозофски концепт уште многу години по 1660-та интерферираат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Разговарале ли? Секако. Едниот прашувал а другиот одговарал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Незабележливото заоѓање на сонцето им ги продолжувало сенките меѓу кои лежела меѓа на два света.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кире му беше на дофат и сега брзаше да оди да го види.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Туку Нумо во Прењес не е сам. Живее во два света.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Живнува кога од распуканите планински карпи се откинуваат орлите и кружат во висок лет.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Си останале тоа два света: Водите и Градот Две спротивставености на дофат Две платна што никако во еден поглед да ги врамиш.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Комбинацијата на двете ситуации, создадени во исто време, беше многу сложена за способноста на неговиот ум кој требаше да ги доведе во склад двата света.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Множење со нула Не ме фаќа место, не сум овде во оваа одломка престорена во космос блудам и во отсутност преминувам « тегоба во тегоба » сѐ додека зборот не исчезне и тој ли осуетен, сетен анаграм сѐ додека повторно не се овоплоти - помалку алегорично, повеќе пародично - и не нѐ потсети дека меѓу двата света освен двата постои некој трет за некој друг не за нас за минус еден за минус два за минус сѐ додека не остане и не стане сѐ прааззззннноооо ОО 00 оо
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)