втор (бр.) - чаша (имн.)

Траеме во молк. Исмет порача втора чаша чај. Пие полека.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ване се намурти прашувајќи се каде ќе ја смести таа втора чаша, кога и така од првата беше не толку заматен во главата колку исполнет во празната утроба, но Геро толку настојуваше што веќе и не прашуваше и со задоволство однапред ги триеше дланките пред повторното бетонирање.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И кревале молитви: прва чаша - за чесно евангелие; втора чаша - за чесна крста; трета чаша - за чесна петраила; четврта чаша - за света потира; петта чаша - за: пејпетле, за ојлуле, за здравица, за здрамица, за божји трон и - за длабок сон...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И веќе ја дигаше втората чаша.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
По половина час истите прашања а јас истиот одговор, се разбира само еден, а тие мене - втората чаша со масло.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)