Сепак, да фрлиме набрзина поглед на еден пример, колку да внесеме малку свежина во овие, би се рекло, сувопарни апстракции.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Резултатот од втората фаза е многу понов.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Покажувањето на овој начин дека еден текст е самореферентно неконзистентен, се разбира, е мошне традиционална форма на критика.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Прво оди тоа бавење со гранките, земјата и конопот, втората фаза е, да речеме, проблемот на светлината, стакленцата, огледалцата, а сѐ потекнува всушност од гледање на тоа како светлината паѓа на керамиди.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во првата фаза беше одредено да се евакуираат децата, жените и старците, додека другите ќе останат во селото до втората фаза за да не опустошат куќите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Време е да влезеш во втората фаза.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Меѓутоа, со оглед на нивната решеност секој момент да паднат на бојното поле, во втората фаза од подготовките нивното евентуално откривање не би можело да го осуети главниот дел од акцијата.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)