Мораше да се враќа по втор пат.” •Изгледа дека на доктор Гебелс (Goebels) многу му се допаѓаше овој филм? •Хичкок: „И јас чув дека се зборува за тоа; веројатно од Швајцарија можел да ја набави копијата на филмот; тој филм беше фантазија, и како и секогаш кога се занимавам со фантазија, не ѝ дозволив на веројатноста да ја покаже својата грда глава.” 139
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Филмската ситуација: жената верува дека нејзиниот маж е убиец, не е така посебна како ситуацијата во книгата: жената открива дека нејзиниот маж е убиец; а ми се чини дека филмот има поголема психолошка вредност од книгата, бидејќи карактерите се подобро изнијансирани. •Хичкок: „Се согласувам, но вистинскиот крај на Сомнеж никогаш не е снимен: Џоан Фонтејн ⥊ пишува писмо на мајка ⥊, во кое ⥊ кажува дека го сака својот маж, но дека чувствува оти тој е убиец.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во 1683 Османлиите по втор пат извршиле напад на Виена.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во 1985 година на покана на тогашниот претседател на СР Македонија, Лазар Колишевски, Христов по втор пат ја посетува својата родна земја, како гостин на Извршниот Совет на Македонија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Второ, во случајот кога некое лице е во работен однос и истовремено остварува дополнителни приходи преку хонорарно ангажирање, тоа е принудено по втор пат да плаќа придонеси, иако веќе еднаш придонесите ги платило како вработено лице.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Тоа беше вториот пат, воздушен, духовен пат, лесен, полесен од снегулките кои, паѓајќи одвреме-навреме ја прикриваа тенката таинствена линија.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
И по втор пат се наведнав, тоа пак срипа и избега. Така десетина пати. Ме измачи, пустото. Ме папса.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Бидејќи ова беше втор пат оваа недела моите утрински моторни способности да се тестираат на овој начин, бев поттикната на мала самоанализа.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И потполошките се распеаја. Зад црквата по втор пат жолто расцутеа непознати грмушки.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
А тогаш пратија некој по втор пат да му ја скрши кичмата на Фокс.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во Пансионот на видно место стоеја и Правилата за однесување со кучињата во кои пишуваше: „На секое куче треба да му се почитува правото на природен живот; не смее да се злоставува и да му се нанесуваат физички и психички болки; секое куче има право на заштита и нега; треба да се сака такво какво што е, зашто тоа не е во состојба да бира сопственик, а сопственикот го бира него; ако не чини, треба да му се помогне да се поправи, а не да стане жртва на лошото однесување и изживување; не треба нетрпение и брзање веднаш да се научи на сѐ, ами треба да му се даде време да сфати што се бара од него; не треба без причина да се разлутува или казнува, зашто и тоа може да изненади, да врати; првиот удар тоа го простува, зашто мисли дека е случајно удрено, по грешка, но ако по втор пат го удриш, сфаќа дека е намерно и тогаш ударот ти го враќа со уште поголема мера и те замразува со сета своја душа; тоа најчесто е само и нема никого освен тебе: разговарај почесто со него и самиот ќе се изненадиш како те разбра; љубовта со љубов ти ја враќа; и тоа, како и човекот, има своја судбина: не придонесувај да му е тешка; ако остари, ослепи или оглуви, ако стане неподвижно и остане без заби помисли дека тоа може и тебе да ти се случи, зашто староста е иста за сите; не однесувај се кон него како кон некој обичен предмет, зашто кога ќе го изгубиш, ќе видиш колку е жално; испрати го на неговиот последен пат и размисли дека секоја смрт, било таа и на животно, е загуба за сите: еден живот помалку на земјата”.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Климент Камилски не знаеше како да ѝ се заблагодари за одличната тава имам бајалди, не можеше да најде вистински зборови, сакаше во мигот да ѝ бакне рака на Мајка по втор пат дента, но виде дека тоа не оди, па мигум се откажа и ѝ рече воодушевено: Одлична Ви беше тавата имам бајалди.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На Мајка ова ѝ се случуваше по втор пат на Балканот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кога студирав во Скопје еден пријател ме однесе на едно вакво модно дефиле, ова ми беше втор пат.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Нивното прво водење љубов беше обичен чин на волја. Но по вториот пат беше поинаку.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еднаш или двапати го слушнав како горе по патот над куќата брчи тракторот на Методија, но тој, колку што сетив, ни првиот ни вториот пат, не застана.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Нерешителен да го стори пресудниот чекор во едната или другата насока, првиот пат да ја прифати „отоманската врска” која му се нудеше преку неговиот славен вујко Фетхи-беј Окијар, а вториот пат, да ја прифати „француската врска”, преку францускиот генерал Едуард Огист Мортие, командантот на окупираната зона на Поградец, за време на Првата светска војна, Татко засекогаш си остана во „балканскиот лавиринт”, како што и самиот рече во една пригода.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Еднаш кога ме напушти војската, втор пат кога ти не сакаше да стрелаш во мене со мојот револвер.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога се женев по втор пат останаа караниците околу делбата на земјата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Наместо да се обиде да дојде до некоја информација што ќе содржи или барем ќе наслути некаков излез тој по втор пат ги исцедува помеѓу забите истите веќе искажани констатации: дека Загорка минатата ноќ не ја поминала во нејзината постела и дека за жал не е пронајдена нигде во кругот на болницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
По втор пат одби: „Не, не. Не сакам.“
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
По втор пат влезе во шаторот, нанишани внимателно со многу концентрација, но пак промаши.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Со голи раце ги притискаше крпите во теписонот, а потоа ги цедеше во кофата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Да, навистина, - се обидов и јас да направам тетка ми да не се чувствува непријатно поради нејзината реакција со тоа што ќе ѝ дадам комплимент, - оваа куќа е најубавата и најблескавата куќа во која сум бил, навистина! - и ентузијастично кимнав со главата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Тетка ти Олга минатата година веќе по втор пат е прогласувана за жена со најчиста куќа во градот како учесничка на големиот градски натпревар по чистота.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Сепак, вториот пат кога ѝ објаснуваше на тетка Олга зошто доаѓам во реонот, се поправи и рече "екологисти" откако прекорно ја погледнав кога насетив дека повторно ќе ја направи истата грешка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Да ја напишам оваа книга, како што си ветив кога ја минав по втор пат тогаш можеби најзатворената и најпроклета граница во светот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во бараката на штабот, подигната во сенката на високи црници беше тихо, толку тихо да не се слушаше ни мува да брчне. – Значи, вие сакате да станете бригадири? ги прашаше по втор пат командантот, гледајќи ги се’ така потсмешливо или пак така им се чинеше. – А зошто не сте се пријавиле во бригадата од вашиот град?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Понекогаш ние ќе ѝ се стегневме за нешто ама ако еднаш попуштеше, вториот пат сигурно ќе нè одбиеше.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И вториот: Веќе два пати за мене животот има завршено: еднаш, во 1945 година кога татко ми повеќе не можеше да ми овозможи да продолжам да учам така што морав да ѝ се вратам на земјоделската работа којашто не успеав ни да ја засакам ниту пак на неа да се навикнам и, вториот пат, кога почина жена ми оставајќи ме како чкор в планина по кого што никој жив не ќе се наведне да го земе за макар каква употреба ама јас и сам си го имам кабаетот зашто немав пари да му го платам лекот за да си ја излечам женат на Војаната, душманиот на мојот татко заедно со оној Трајка Казиовски од Ливаѓе и сега и мои душмани.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Пелагија по втор пат се соочува со Богородица, еднаш веќе се помирија, Пелагија ѝ прости за она што се случи дамна токму на ваков ден во нивното село, ама дали во тоа простување беа споменати и страдањата што траат од тогаш досега?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Во оваа борба мене по втор пат ме ранија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тогаш, по втор пат како да го видов големото сонце што ми се јави и понапред.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Врховниот комитет, кој пред Европа се претставувал како изразувач на интересите на угнетеното македонско население и сакал да игра решавачка улога во ослободителната борба на Македонија, решил по втор пат (првиот пат тоа било т.н.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)