Се чувствуваше некако задолжен да работа, оти ќе треба за тројца леб да вади. Ha вториот ден се бери сповојница.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На вториот ден играта се повтори со една мала измена: сретнатите детински очи не се исплашија како вчера, но погледите достасаа до едниот и другиот и на миг се погледнаа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Арно ама, мислата, зародена уште на чардакот на вториот ден на Велигден, дека ќе треба Нешка да си ја оддели од неа, почна секоја ноќ да ја мачи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кај Томо очајот растеше од ден на ден. Секој втор ден доаѓаше дома со надеж дека ќе ја сретне Рада, или ако ништо друго очекуваше абер од Душка која ќе го израдува со нова вест.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Веднаш, уште вториот ден по пристигнувањето во Сиетл, отидовме во канадскиот конзулат да побараме визи.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
И сето тоа со такви поединости дека, на пример, Ризван-бег од Ресна имал мала лузна под левата слепоочница, што мене ме здрви, потоа дека Беадин-паша од Солун имал дебела долна буза, дека на вториот ден од Негушкото востание не заврнало, како што се тврди, туку само заросило, што не е исто, и така натаму.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Пред присутните тој го прочитал писмото на Рузвелт упатено до Американците од словенско потекло, во кое тој ги повикувал да го вложат сиот свој ум во конструктивни акции за забрзување на големата задача - за што побрза победа, како претпоставка за мир на земјата и за благосостојба на народите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На вториот ден од Конгресот, 7.000 Словени од Питсбург и од околните места се собрале во паркот Шенли за да го следат излагањето на министерот за внатрешни работи на САД, Харолд Икс, кој пристигнал како гласноговорник на претседателот Франклин Д. Рузвелт.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
И вториот ден покровителски се однесуваше спрема дојденците, дозволувајќи окото на небото да ги милува и да ги грее.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во мугрите, на вториот ден, едно од козарчињата, спуштајќи се од тврдината низ една подалечна врвица забележа дека од едно пресекнато изворче шурка белкава течност.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И првиот ден немаше, вториот ден немаше, петтиот ден, пак така, ама после, кога ја слеков да ја замијам, нешто како да ме џишна, као да ме опрли.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)