наравоучение

мн. наравоученија
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 24763
Поука, предавање, пренесување определени правила, норми на однесување.
Англиски: moral
Употреба: Архаизам
Примери:
Наравоучение: Добро рекле старите - „Додека не го фатиш со своја рука – џабе“.
Размислував за наравоучението што тој го извлекуваше од приказната.
Слично со: поука (ж.)