телал

мн. телали
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 16391
1. Гласник, службен објавувач на некакви вести со викање, барабанџија.
Англиски: barker Турски: tellal Албански: telall, lajmëtar
Употреба: Архаизам
Примери:
Телал вика по чаршија.
2. Продавач на ситнурии и на стари, половни работи.
Англиски: peddler Турски: tellal Албански: shitës imtësirash
Употреба: Архаизам
Изведенки
телалин м.