ритер
  
     
     
  
  
      
          
             мн. ритери
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 45152
	    
	
    
    
      
          1.
          Во Западна Европа во средниот век - лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, феудал.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  коњаник (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Смел и благороден човек, заштитник на нешто.
        
         
          
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        