жртвеник

мн. жртвеници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 18117
1. Во многубожечките религии, место (обично издигнато) за принесување жртви на божеството.
Англиски: altar Албански: altar
Употреба: Религија
2. Во христијанската црква, место во олтарот на коешто се врши проскомидија.
Англиски: offertory Албански: vend ku mbledhen para gjatë shërbesës
Употреба: Црковен термин
Примери:
Меѓу двата олтара се наоѓа жртвеникот.